Coś ze sztuki

[Wspomnienie]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[szuw]

serenity. napisał/a

Haha, trzeba przyznać, że wyobraźni Ci nie brakuje;)

Najbardziej podoba mi się :"Amigo i imli-li
 przed północą" i "Amigo i imli-li
 po północy";DD

Czy ta "Bogini w .... koronie" to ja?;)))

Oczywiście, ta "Bogini w .... koronie" to jak najbardziej Ty, od razu rozpoznałem ;)

serenity. napisał/a

Siebie nie uwieczniłeś, więc pozwolę zrobić to za Ciebie (chyba, że miałeś na myśli ten obraz nazwany :"Ana i ..."?

Mimo wszystko zamieszczam, ale tym razem pędzla naszego Siudmaka:

To naprawdę ja? Hahaha, ciekawa interpretacja ;)

[szuw]

serenity. napisał/a

Jeszcze brakuje mi tutaj naszej wspólnej "koleżanki";)))

Oto jak widze "Nastusię" (widze ja trochę inaczej, ale artysta...tym razem Frank Frazetta się nie popisał;))

No tak, zgadza się - uwielbienie do panterek :)

[szuw]

serenity. napisał/a

Ja z Borisem Vallejo zetknęłam się bardzo dawno temu. Nie miałam wtedy nawet internetu, za to miałam jego dwa albumy w formie papierowej. Jeden to "Mirage" a drugi "Syreny".  Był to czas, gdy zaczytywałam się w "Fantastyce"

A mnie literatura fantastyczna jakoś specjalnie nigdy nie kręciła. Zawsze lubiłem i lubię w książkach realizm. Im bardziej książka osadzona jest w realnej rzeczywistości, tym bardziej wydaje mi się interesująca. Ale rozumiem pasję i w najbliższym otoczeniu mam fanatyków fantastyki (Conana Barbarzyńcy, itp). No i oczywiście jestem z pokolenia "Gwiezdnych wojen" - ale każdy z filmów tej serii oglądałem tylko raz (lekko się nudząc), co dla niektórych z mojego pokolenia było irracjonalne - wielu oglądało po 100 razy ;)

 

serenity. napisał/a

Ta piana była zdaje się w albumie "Mirage" (musiałabym sprawdzić;)



Zwróciłam wtedy uwagę na tą pianę, gdyż wydała mi się najbardziej rzeczywista i moim zdaniem trudna do uwiecznienia na obrazie....

Pozdrawiam:)

Tak coś mi się kojarzy,  że na starym forum podawałaś kiedyś link do tego obrazu. Nie pamiętam o czym był wątek, ale tak mi coś świta. Piana faktycznie wygląda realistycznie, Pozdrawiam :)

[,-2]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[szuw]

Mistrzem jest autor tych prac - Boris Vallejo, Pozdrawiam :)

[,-2]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[szuw]

Ana napisał/a

Hmm, Mistrz  swoją drogą :) Ja bardziej jestem ciekawa co AUTOR Szuwarek miał na myśli przypisując dany obraz (twórczość) każdemu z forumowiczów. Wszak każdy obraz coś mówi ...
Ja bym jeszcze chętnie przeczytała interpretację pt. co autor miał na myśli:))

Jeśli chodzi o moje przypisanie niektórych nicków forumowiczów do obrazów Borisa Vallejo, to kierowałem się raczej względami wizualnymi, własną fantazją na temat tych forumowiczów oraz szczegółami z ich wyglądu, które sami zdążyli na forum zdradzić ;)

Ana napisał/a

Np. mój obraz, przypisany do mnie to:
ad.1. Obraz dwojga kochanków zdobywających RAZEM wszechświat, czyli Adam i Ewa, ale morał z tego obrazka jest taki  że wąż który kusił Ewe był jednym końcem przyczepiony do Adama :))))
ad.2. Dejanira, czyli tzw.Mityczna "Koszula Dejaniry"  –  w mitologii Dejanira została ona żoną Heraklesa, który pokonał innych zalotników ubiegających się o jej rękę.
Kiedy centaur Nessos próbował porwać Dejanirę, został śmiertelnie raniony przez Heraklesa z łuku strzałą zatrutą krwią Hydry lernejskiej. W zemście Nessos polecił Dejanirze sporządzić miksturę ze swojej krwi i spermy, mówiąc, że jeśli umoczy w niej koszulę Heraklesa, zapewni sobie jego wierność (według innej wersji, ofiarował wełnę zanurzoną w swojej krwi w tym samym celu). Zazdrosna o podboje miłosne Heraklesa Dejanira skorzystała w końcu z rady Nessosa i sporządziła koszulę, w której Herakles miał składać ofiarę Zeusowi („koszula Dejaniry”). Po założeniu koszuli zatruta krew Nessosa zaczęła palić i zżerać ciało Heraklesa. Próbował on zerwać koszulę, lecz odrywał ją z kawałkami ciała. W celu ukrócenia cierpień Herakles spalił się na stosie, dostając się następnie na Olimp jako nieśmiertelny bóg. Dejanira natomiast popełniła samobójstwo.
W języku polskim zwrot „koszula Dejaniry” stanowi związek frazeologiczny oznaczający działanie w dobrej wierze, które jednak przynosi fatalne skutki, jak i źródło ogromnego cierpienia, męczarni, od których nie można się uwolnić. Spotyka się także określenia szata Dejaniry oraz suknia Dejaniry.
No no...hmmmm. To kto się od kogo nie może uwolnić? :))))))
ps. To oczywiście bajka i fantazja, proszę sobie nie dobierać :))))) puścić wodze fantazji czasami można :)
 no, ale nie po darmo mówią że jestem podobno o Szuwarka zazdrosna a On wciąż czaruje wszystkie kobiety hahahaha :)))))))))

Bardzo ciekawa interpretacja, ale aż tak daleko moja fantazja nie popłynęła, no chyba że podświadomie jakoś