Darrio, nie wybiegaj tak daleko w obce galaktyki. Znajdz wreszcie punkt "G" u Madziuni i zostancie z nami - tu i teraz,
czego Wam z calego serca zycze.
Michalino, to są obiekty trudne do zaobserwowania ze względu na swoje rozproszenie w przestrzeni kosmicznej tworzące z pozycji obserwatora jedną całość *cytat
" zjawisko to udało się sfotografować, w 1961r. polskiemu astronomowi Kordylewskiemu, co nie było łatwe.
Najlepsze warunki do obserwacji są cztery dni przed pełnią Księżyca dla jednego punktu libracyjnego oraz cztery dni po pełni dla drugiego.
W tym czasie potrzebna jest idealna przejrzystość nieba bez żadnego zachmurzenia. "
źródło: tunguska.pl
Re: Wiecie, że lubię tematy kosmiczne i dlatego pragnę Wam przedstawić niesamowity ruchomy obrazek jak i inne kosmiczne grafiki
Ten post był aktualizowany .
Księżyce Kordylewskiego to dwa wielkie obłoki pyłowo-gazowe rozmieszczone symetrycznie względem Księżyca na jego orbicie w punktach libracyjnych L4, L5 gdzie następuje rónoważenie się grawitacji Ziemi i Księżyca-Szacuje się, że ich rozmiar wynosi 50,000km, około cztery razy więcej niż średnica Ziemi-Przy tak dużym rozmiarze, są one bardzo rozdrobnione, odległości pomiędzy elementami tych obłoków dochodzą nawet do 1km, a ich łączna masa ma nie przekraczać10t.
Z astronomicznego punktu widzenia nie powinno ich się nazywać Księżycami gdyż te obiekty charakteryzują się zmienną masą i objętością i dlatego niektórzy nazywają je obłokami pyłowo-gazowymi co nie zmienia faktu, że ich odkrywcą jest polski uczony Kazimierz Kordylewski